کلیدهای ضد سرقت و ایموبلایزر
سویچ خودرو فرم سنتی تأیید اعتبار ماشین است. یک کلید فیزیکی (یا همان تیغه کلید) برای دسترسی به وسیله نقلیه و روشن نمودن آن استفاده می شود. اولین قفل خودروی سواری در سال 1919 ساخته شد. در طی این سال، اولین ثبت اختراع قفل سوئیچ خودرو ثبت شد. قفل اختراع شده ستون فرمان را مسدود کرده و تغذیه برق را به موتور غیرفعال می کرد.
همانطور که در آن زمان گفته شد ، هدف از این اختراع جلوگیری از سرقت خودروها بود تا اینکه یک قفل مکانیکی بتواند باعث افزایش دشواری حرکت خودرو یا در حقیقت مانع از فعالیت موتور یا حرکت خودرو آن شود. انواع مختلفی از تیغه های فلزی به عنوان سویچ کلید خودرو در حال حاضر استفاده می شود. بعضی از تولید کنندگان از تیغه ای که از خارج بریده شده و دارای دندانه است استفاده می کنند، بعضی دیگر از تیغه ای با یک شیار وسط کلید که به آنها کلید های لیزری گفته می شود استفاده می کنند. اتومبیل های فعلی شامل یک سیستم ایموبیلایزر ضد سرقت است که خودرو را در برابر سرقت محافظت می کند. هر کلید ماشین که می تواند برای راه اندازی موتور استفاده شود شامل یک تراشه ایمن سازی شده است. این تراشه زمانی که ماشین شروع به کار می کند با گیرنده ارتباط برقرار می کند. گیرنده به طور معمول در ستون فرمان قرار داده شده است.
سیستم های بی سیم و بدون تیغه کلید (RKE)
از سال 1983 سیستم های بی سیم بدون کلید (RKE) در دسترس هستند. امروزه تقریبا همه خودروهای جدید با چنین سیستمی به بازار می آیند. دو بخش اساسی از عوامل تشکیل دهنده اینگونه سویچهای خودرو هستند.
رایج ترین آن یک کنترل از راه دور است که به صورت کلید اصلی یکپارچه می باشد. فاکتور فرم جایگزین یک کنترل از راه دور کوچک است. شکل زیر شامل نمونه ای از هر دو فاکتور فرم است.